Την Παρασκευή 17/01 θα πραγματοποιηθεί η δίκη των τριών κατηγορουμένων για την υπόθεση του ξυλοδαρμού του φασίστα Γερμενή. Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγωνιστή Γ.Π., ο οποίος κατηγορείται μετά από στημένες “αναγνωρίσεις” από το νεοναζί και τη συνοδεία του και ενώ την ημέρα και ώρα του περιστατικού βρισκόταν στην εργασία του και αρκετά μακριά από το σημείο. Οι δεξαμενές υπόπτων της αστυνομίας είναι ένας κακοστημένος μηχανισμός παραγωγής υπόπτων που σκοπό έχουν να τρομοκρατήσουν τους αντιφασίστες και τους αγωνιστές ευρύτερα.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Ευελπίδων, 09.30, κτήριο 9, αίθουσα 4.
ΚΑΜΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ – ΝΑΖΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΡΕΦΕΙ
*
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
Κατάληψη έπαυλης Κουβέλου Ελευθεριακή συλλογικότητα Δια-πασών Αναρχική – αντιεξουσιαστική συλλογικότητα σε τροχιά σύγκρουσης
Παραθέτουμε την ανακοίνωση των συλλογικοτήτων για την υπόθεση:
Για τα γεγονότα της 19ης Νοέμβρη 2016 στο Μαρούσι, την εκδίωξη του Γ. Γερμενή και τις στημένες διώξεις που ακολούθησαν.
*
Τι γυρεύει ο εκπαιδευτής των ταγμάτων εφόδου στο Μαρούσι;
Το Σάββατο 19/11/16 κατά τη διάρκεια αντιφασιστικής παρέμβασης / αφισοκόλλησης στις γειτονιές του Αμαρουσίου, ομάδα συντρόφων και συντροφισσών ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με το γνωστό νεοναζί, πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Γιώργο Γερμενή, ο οποίος τη στιγμή εκείνη βρισκόταν με την “παρέα” του σε καφετέρια επί της οδού Αγ. Κωνσταντίνου, δίπλα στα τότε γραφεία / ναζιστικό παράρτημα της Τ.Ο. Βορείων Προαστίων. Το σώμα της παρέμβασης προσέγγισε το σημείο με συνθήματα, σε μια προσπάθεια να καταστήσει σαφές στους φασίστες αυτό που έχουμε δηλώσει εδώ και χρόνια και δηλώνουμε ακόμα: ότι δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτούς στις γειτονιές μας. Ακολούθησαν λεκτικές αντεγκλήσεις κατά την διάρκεια των οποίων οι σύντροφοι-ισσες προέτρεψαν τους φασίστες να εγκαταλείψουν το σημείο και να αποσυρθούν “στις τρύπες τους”. Η κατάσταση οξύνθηκε ακόμα περισσότερο, όταν έγινε αντιληπτό ότι ο ένας από τους δύο που συνόδευαν τον Γερμενή οπλοφορούσε και έκανε την κίνηση να πιάσει το όπλο που έφερε πίσω από την πλάτη. Δεδομένης της τροπής που είχαν πάρει τα πράγματα, η απάντηση των συντρόφων και των συντροφισσών ήταν άμεση και η εκδίωξη των φασιστών από το σημείο αναπότρεπτη.
Νεοναζί, βουλευτής, εκπαιδευτής δολοφόνων.
Ο Γ. Γερμενής, χρυσαυγίτης από τις αρχές του 90, ήταν μέλος της κεντρικής επιτροπής της Χ.Α., αλλά και αποτέλεσε μέλος της κοινοβουλευτικής της ομάδας ως βουλευτής Β’ Αθηνών. Εκτός των άλλων, ήταν ο επικεφαλής της οργάνωσης για τον τομέα των Βορείων Προαστίων, ένας από τους επιχειρησιακούς εκπαιδευτές των «ταγμάτων» της, ο «λοχαγός» που για 10 χρόνια ήταν από τα «κεφάλια» της νεολαίας της και υπεύθυνος για δεκάδες επιθέσεις φασιστικής και ρατσιστικής βίας. Ο επονομαζόμενος «Καιάδας» με τους ανάποδους σταυρούς, που για τη βουλευτική του καρέκλα παρίστανε το χριστιανό, είναι αυτός που «κάθε φορά που ο αρχηγός έρχεται στα γραφεία, φωνάζει εγέρθητι», αλλά κάθεται ‘‘σούζα” στους εφοπλιστές, στους επιχειρηματίες και σε αποβράσματα, σαν το Θ. Αναστασιάδη, που χαριεντίζονταν μαζί του στα κανάλια.
Μπάτσοι, TV, νεοναζί.
Την εκδίωξη του Γ. Γερμενή και της ένοπλης συνοδείας του από τη γειτονιά του Αμαρουσίου, ακολούθησε πλήθος δημοσιευμάτων σε καθεστωτικά μέσα που ανέφεραν την είδηση ως «άγριο ξυλοδαρμό», σε τυχαίο σημείο, αποκομμένο από την ύπαρξη των τοπικών γραφείων της Χ.Α., αποφεύγοντας έτσι τη συσχέτιση της παρουσίας του «Καιάδα» και της οπλισμένης φρουράς του, με αυτά. Οι αστυνομικές πηγές μέσα από τα δημοσιεύματα, έφτιαξαν το κλίμα για τις επερχόμενες διώξεις αναφέροντας ότι «ψάχνουν σε κάμερες και αυτόπτες μάρτυρες. Οι αστυνομικοί προέβησαν σε μία προσαγωγή ατόμου, ο οποίος λίγο αργότερα αφέθηκε ελεύθερος, καθώς δεν προέκυψε η συμμετοχή του στην επίθεση. [..] Τα στελέχη της Κρατικής Ασφάλειας, λαμβάνουν καταθέσεις από θύματα και αυτόπτες μάρτυρες [..] σε μία προσπάθεια ταυτοποίησης και εντοπισμού των δραστών». Ο ίδιος ο Γ. Γερμενής, σε βίντεο που αναρτήθηκε την ίδια μέρα έκανε δηλώσεις με σκοπό αφενός τη στοχοποίηση συντρόφων-ισσών που ζουν και αγωνίζονται στην περιοχή, και αφετέρου την έκκληση στο κράτος και τους μηχανισμούς του να προστατεύσουν (με το νόμο και την τάξη) τους βουλευτές και τα γραφεία που τα περιβόητα «τάγματα εφόδου» δεν μπορούσαν να περιφρουρήσουν. Παράλληλα, διατυμπανίζοντας το “σθένος” του, έκανε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να περισώσει την εικόνα του στα μάτια των “συναγωνιστών” του και να αναπτερώσει το ηθικό τους: «δέχτηκα δολοφονική επίθεση από εγκληματική ομάδα 30 παρακρατικών του ΣΥΡΙΖΑ» την οποία όμως «απέτρεψα και τους έτρεψα σε φυγή»! Η Χ.Α. στη συνέχεια, κάλεσε τα κόμματα του συνταγματικού τόξου» να καταδικάσουν την «άνανδρη δολοφονική επίθεση» στοχοποιώντας την «Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου» και τον κόσμο του αγώνα, παρακαλώντας με ‘‘αντισυστημικές” κορώνες την αστική δικαιοσύνη και την αστυνομία να κάνουν το μπράβο του νεοναζιστικού – φασιστικού κόμματος: «Θα επιληφθούν άραγε οι αρχές να αναζητήσουν τους δράστες της επιθέσεως ή οι παρακρατικοί θα απολαύσουν για άλλη μία φορά την ασυλία που τους παρέχει το γεγονός ότι λειτουργούν ως ένοπλος “βραχίονας” του μνημονιακού καθεστώτος, επιχειρώντας (ανεπιτυχώς) να τρομοκρατήσουν όσους αντιστέκονται;»..
«Δεξαμενή υπόπτων»… Ένας μηχανισμός παραγωγής ενόχων.
Όπως ήταν αναμενόμενο μετά από όλα αυτά τα “μαγειρέματα”, η μήνυση που κατέθεσε ο ίδιος ο Γ. Γερμενής κατά αγνώστων, είχε ως αποτέλεσμα την “αναγνώριση” τριών ατόμων από τις δεξαμενές υπόπτων της αστυνομίας. Η μία από αυτές αφορά τον αγωνιστή Γ.Π. που την ημέρα και ώρα του περιστατικού βρισκόταν στην εργασία του. Και οι 3 κατηγορούμενοι βαρύνονται με τις εξής κατηγορίες: απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συναυτουργία, επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά συναυτουργία, διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς περί όπλων. Φυσικά, το γεγονός ότι κανένας από τους τρεις κατηγορούμενους δεν συμμετείχε στο περιστατικό, δεν στάθηκε εμπόδιο στο να κατασκευαστεί η συγκεκριμένη δίωξη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος χρησιμοποιώντας μια «δεξαμενή υπόπτων» με άτομα που σχετίζονται με το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα, «τραβάει κλήρο» και ορίζει ως υπεύθυνα κάποια από αυτά. Αυτό γίνεται σε μια προσπάθεια του κράτους να δείξει ότι επιτελεί σωστά το έργο του και να φανεί ότι κρατάει ίσες αποστάσεις από τα φερόμενα ως δύο «άκρα». Στην παρούσα συγκυρία, και ενώ η δίκη της Χρυσής Αυγής τείνει στην αθώωση της ναζιστικής και δολοφονικής ομάδας, το κράτος προχωρά παράλληλα σε συλλήψεις συντρόφων-ισσών από τον αναρχικό – αντιεξουσιαστικό χώρο, σε διώξεις αγωνιστών του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, στην κατάργηση του ασύλου, σε εκκενώσεις καταλήψεων, στην περιστολή κοινωνικών και ταξικών κινητοποιήσεων κ.ά.
Ταυτόχρονα, με την τακτική αυτή αποσκοπεί στον εκφοβισμό των ίδιων των ατόμων ώστε να πάψουν να αγωνίζονται και στον παραδειγματισμό των υπολοίπων ώστε να γνωρίζουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί και οι ίδιοι να βρεθούν κατηγορούμενοι. Χαρακτηριστικά παραδείγματα της τακτικής της «δεξαμενής υπόπτων», αποτελούν οι υποθέσεις της ληστείας και δολοφονίας της Πάρου και του εμπρησμού της Μαρφίν, στις οποίες κατηγορήθηκαν σύντροφοι χωρίς στοιχεία, διασύρθηκαν και στοχοποιήθηκαν από τα ΜΜΕ, ενώ αθωώθηκαν πανυγηρικά από τα αστικά δικαστήρια.
Οι κινήσεις της Χ.Α. σήμερα.
Η Χρυσή Αυγή έχει δεχτεί απανωτά χτυπήματα, τόσο κεντρικά όσο και στην επαρχία, είτε αυτά είναι «λουκέτα» στα γραφεία της ή αδρανοποίηση τοπικών της πυρήνων, είτε αποχωρήσεις στελεχών και βουλευτών της που κατείχαν κεντρικούς ρόλους στην οργανωτική της δομή. Η αποτυχία της να μπει στο αστικό κοινοβούλιο στις τελευταίες εκλογές, δεν σημαίνει ταυτόχρονα και την εξαφάνιση της κοινωνικής της βάσης αφού λόγω των ιδιαίτερων πολιτικών συγκυριών η δεξαμενή ψηφοφόρων της μετακόμισε είτε στην ΝΔ είτε στην Ελληνική Λύση. Αυτή η ευρεία οργανωτική αποδυνάμωσή της έχει επέλθει αφενός λόγω των συνεπειών της δίκης του κόμματος ως «εγκληματικής οργάνωσης» (αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης του κόμματος, προσωρινό σφίξιμο των λουριών από το κράτος και το κεφάλαιο σχετικά με τη βίαιη εκτέλεση των συμφερόντων τους) και αφετέρου λόγω της συνεχιζόμενης πίεσης του αντιφασιστικού κινήματος, που φροντίζει να μην της αφήνει ούτε τον ελάχιστο ζωτικό χώρο για να δράσει (γειτονιές, σωματεία, σχολεία, κ.ά.).
Τέλος, όσον αφορά τις διώξεις που αντιμετωπίζει, κατά τη διάρκεια της δίκης, και ενώ έχει διασπαστεί σε χίλια κομμάτια με τις ρουφιανιές των μελών της να δίνουν και να παίρνουν, προσπάθησε να παρουσιαστεί σαν «θύμα» της βίας των «παρακρατικών», επισκιάζοντας έτσι τον ενεργό ρόλο του «θύτη» που κατέχει και των ταξικών συμφερόντων που εξυπηρετεί. Είτε μιλάμε για αιτήματα για μεγαλύτερη προστασία των στελεχών και των γραφείων της, είτε για μηνύσεις και ποινικές διώξεις σε μέλη του αντιφασιστικού κινήματος, η Χ.Α. προσπαθεί συνεχώς να θυματοποιηθεί και να θέσει παράλληλα στην θέση του κατηγορούμενου όποιον της στέκεται εμπόδιο στα σχολεία, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας και παντού. Όποιους και όποιες δηλαδή αγωνίζονται ενάντια σε αυτή τη φασιστική – ναζιστική γκρούπα και στο σύστημα που τη γεννά και τη θρέφει.
Όμως, σε αυτή τη μεγάλη της προσπάθεια να ξανασταθεί στα πόδια της, η Χρυσή Αυγή δεν είναι μόνη της. Είτε επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που με κάθε ευκαιρία την δεχόταν σαν σοβαρό συνομιλητή, είτε τώρα με τη Ν.Δ. είναι φανερό πόσο με «χάδι» αντιμετωπίζεται η εγκληματική οργάνωση από την εκάστοτε διαχείριση. Πρόσφατα παραδείγματα μεταξύ άλλων αποτελούν η συνάντηση του πρώην βουλευτή Πέλλας της Χρυσής Αυγής, Γιάννη Σαχινίδη, με την πρέσβειρα της Κίνας Zhang Qiyue, στα πλαίσια εκδήλωσης για την ανάπτυξη των διμερών σχέσεων, η στοχοποίηση των δύο διωκόμενων αγωνιστών που κατηγορούνται για επιθέσεις σε γραφεία της Χρυσής Αυγής με βαρύτατα κατηγορητήρια και εξοντωτικές εγγυήσεις, την ίδια στιγμή που η πρόταση της εισαγγελέως στην δίκη της Χ.Α απαλλάσσει όλους τους κατηγορούμενους, εκτός του Ρουπακιά.
Οι αγώνες μας συνεχίζονται, είναι δίκαιοι και θα νικήσουν!
Σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα διεξάγει αγώνες ενάντια σε κάθε είδους καταπίεση. Από την υπεράσπιση των μεταναστών, μέχρι ταξικούς αγώνες και κινήσεις εργατικής αλληλεγγύης, από την αντίσταση ενάντια στην πατριαρχία μέχρι αγώνες στο πεδίο της κοινωνικής αναπαραγωγής (ΜΜΜ, στέγαση κλπ) και από την αντίσταση στην καπιταλιστική ανάπτυξη, μέχρι την πάλη ενάντια στον εθνικισμό, οι αγώνες αυτοί βρίσκουν απέναντί τους τόσο το κράτος όσο και τους φασίστες.
Οι στιγμές αυτές και τόσες ακόμα αποτελούν το μονοπάτι για έναν κόσμο αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Ο αγώνας για αξιοπρέπεια, ελευθερία, ισότητα, αλληλοβοήθεια, κοινοκτημοσύνη ενάντια στο ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό από όπου και αν προέρχονται, δεν είναι σωστός ή λάθος, δεν είναι αθώος ή ένοχος, είναι δίκαιος!
ΚΑΜΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ – ΝΑΖΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΡΕΦΕΙ
*
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
Κατάληψη έπαυλης Κουβέλου
Ελευθεριακή συλλογικότητα Δια-πασών
Αναρχική – αντιεξουσιαστική συλλογικότητα σε τροχιά σύγκρουσης
